Zittend op een paard maak ik mijn entree in het winkelcentrum. Mijn baard jeukt en trekt aan mijn huid. Ik haal mijn hand eroverheen. Voor me uit huppelt hoofdpiet met klotsende borsten en zadelvormige heupen. Grijsblond piekhaar steekt uit onder haar muts. Ik heb een koffiemond en droge lippen.     ‘SINT!’ hoor ik de eerste schelle kinderstem. Ik zwaai wat en probeer te lachen. Piet maakt een aanwakkerende beweging met haar hand. Ik moet harder lachen, geméénder. Ik moet alt

koplos kopvrij  koplol koprol alles zit in mijn hoofd filosooft dooft

'Je hebt een burn-out, zie dat nou een keer in', zegt S. geërgerd. We lopen met een volle Dirk-tas terug naar huis, hebben allebei een handvat vast. Ik voel me leeg en mijn oren suizen. Heeft hij gelijk? Overdag stuiter ik van de adrenaline, 's avonds val ik depressief op de bank in slaap. Maar dat heeft toch iedereen? 'Helemaal niet', brom ik. S. zucht diep. Ik zie aan hem dat hij het niet meer weet met me. Hij haalt diep adem, twijfelt en zegt het dan toch: 'Meld